De eerste dagen met de jongens

Zondag 19 juli, het is een vroege morgen. De koudste morgen die Victoria in 18 jaar heeft gehad! Dit is de laatste dag van de huidige au pair. Ze neemt me mee voor een mooie ochtend run langs de zee met prachtig uitzicht over Melbourne. Meestal loopt ze een stuk verder, maar omdat ik mee loop lopen we 7 kilometer. Dit gaat voor mij met moeite. Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik voor het laatst gesport heb. De mooie omgeving hier zal er wel voor gaan zorgen dat ik weer wat sneller naar buiten ga om te sporten. 
 
Nadat we ons hebben opgefrist maken we ons klaar om naar de grootouders van de kinderen te gaan. Zij wonen in het midden van het schiereiland wat iets meer dan een half uur rijden is. Eenmaal daar aangekomen zie ik wat je je voorstelt van een Australische familie. Het is een groot huis met heel veel grond/natuur bij het huis. Alle familie is daar en oma kookt een uitgebreide warme lunch voor iedereen. Opa is over zijn avontuur in de jungle aan het vertellen. In mijn ogen zijn het allemaal typische Australiërs. 
 
Nadat we een heerlijke lunch hebben genoten en de kinderen zijn uitgeraasd gaan we met een omweg terug naar huis. We stoppen op een plek waar een hele hoop wilde kangoeroes zich verzamelen. Ik denk dat je het aantal kangoeroes hier kan vergelijken met het aantal wilde konijnen in Nederland. Voor mij was dit de eerste keer in mijn leven dat ik ze echt in het wild heb gezien. Dit was dus toch weer even een bijzonder momentje. Verder doen we deze dag niet veel bijzonders meer.
 
Maandagochtend sta ik alweer vroeg op om wakker te zijn als de jongens wakker worden en de ouders zich klaarmaken om naar hun werk te gaan. De kinderen zijn zelfs vroeg in de morgen al fris en fruitig. Vandaag zal ik vanaf de middag voor het eerst alleen zijn met de kinderen, maar eerst ga ik nog met de andere au pair naar de bank om hier een eigen bankaccount te openen. Dit duurt best een tijdje. Ze hebben veel gegevens nodig en willen precies weten wat je in Australië komt doen.

Als dit eenmaal geregeld is doen we nog wat andere boodschapjes en dan is het tijd om afscheid te nemen van de huidige au pair. De ene komt en de andere gaat. De koffers zijn gepakt en alles is compleet. Samen met de jongens brengen we haar naar de bushalte waar haar lange reis naar Nederland zal beginnen. De afgelopen dagen heb ik veel steun aan haar gehad. Het is fijn om iemand te hebben die dezelfde ervaringen heeft en je wegwijs kan maken. 
 
Later in de middag speel ik met de jongens in de tuin. Ook al is het een van de koudste dagen, in de zon is het al aardig uit te houden. Daarna kijken we nog een filmpje en maken we wat tekeningen. Ik vermoed dat de jongens wel weer moeten wennen aan de wisseling van de wacht. Toch lijken zij zich prima te vermaken en vertellen ze me hele verhalen. De jongens zijn toch een beetje Hollands opgevoed want om 17.00 uur hebben ze al honger. We eten samen en spelen daarna nog een spelletje. Ondertussen geniet ik van het prachtige uitzicht over zee met de ondergaande zon en de lucht die langzaam verkleurd. De jongens zijn al moe van de drukke dag en gaan lekker vroeg naar bed. Dit komt goed uit, omdat zij de volgende dag weer voor het eerst naar school moeten na hun vakantie.

Na deze dag voel ik me ook weer voldaan en wat meer op mijn plek. Het was een leuke en gezellige dag waarin ik de jongens weer een beetje beter heb kunnen leren kennen. We zullen zien hoe het morgen op de eerste schooldag gaat.