Het ''rustige'' weekje

Nadat ik een lekker weekendje in Melbourne had gehad was het maandagochtend 3 augustus weer vroeg dag. De kinderen – ziek of niet ziek – zijn altijd vroeg wakker. Omdat de oudste zich nog steeds niet lekker voelt blijft hij thuis van school. Voor mijn gevoel was hij niet zo erg ziek maar dat kun je als iemand die de kinderen nog niet zo lang kent moeilijk aanvoelen. Hij heeft zich gedurende de dag vermaakt door wat televisie te kijken. Ook hebben we tussendoor wat huiswerk gemaakt en geschilderd. Bij de oudste is het altijd een hele kluif om hem zo ver te krijgen dat hij aan zijn huiswerk gaat, omdat hij het niet leuk en onnodig vindt. Er gaat dan ook meestal een hoop gezucht en gesteun aan vooraf. 

Gedurende de dag komt er onverwachts wat leuks op mijn pad. Via een Facebook pagina nemen een aantal au pairs uit de buurt contact met elkaar op. Ze gaan deze avond met zijn alle een ijsje eten bij de yoghurt-bar. Ook ik ben van plan om even kennis te gaan maken met een aantal meiden. Wie weet zitten er wel leuke meiden tussen waar ik een en ander mee kan ondernemen de komende tijd. Van horen zeggen weet ik dat er een hoop Duitse au pairs in de buurt zitten. Ik ben benieuwd of dit ook zo is. Ik ben natuurlijk naar Australië gekomen om mijn Engels te verbeteren, maar misschien moet ik dan ook maar eens mijn Duits een beetje bijschaven. Eenmaal bij de ijsbar aangekomen zie ik twee meiden zitten die in mijn ogen wel eens au pair konden zijn. Dit bleek een goede gok, nu zij mij beiden vertelden in de buurt als au pair werkzaam te zijn. Na kennis gemaakt te hebben komt er nog een groepje meiden binnenlopen dat zich bij ons aan tafel voegt. Een van deze meiden is degene die deze Facebook-meeting heeft opgezet. Het is een Duitse die voor de tweede keer als au pair in Australië is. Ze vind het leuk om iedereen een beetje samen te brengen en wat nieuwe mensen te leren kennen. Ik vind dit natuurlijk heel fijn want zo kan ik mijn sociale contacten ook een beetje uitbreiden met mensen die zich in hetzelfde schuitje bevinden als ik. Ondertussen komen er nog een paar meiden binnenlopen en zijn we uiteindelijk met een groep van negen meiden. Best een leuk en divers groepje. Gelukkig ben ik niet de enige die niet afkomstig is uit Duitsland. Er is ook een Frans meisje en een Engelse. Hierdoor wordt er wel gewoon Engels gesproken en kan ik prima deelnemen aan het gesprek. Met een paar meiden is er wel een klik en ze vragen meteen of ik morgen mee wil naar de film. Dat aanbod kan ik natuurlijk niet afslaan. Hartstikke leuk!  

Op dinsdag is de oudste nog steeds ziek. Het is lastig om een kind de hele dag te vermaken als er gezegd is dat er geen elektronica gebruikt mag worden. Dit omdat hij gisteren de iPad uit de kamer van zijn ouders had gepikt. Het is leuk om de hele dag met de kinderen bezig te zijn alleen je kunt niets anders doen. Vandaag hebben we dus veel spelletjes gespeeld en getekend. Aan het einde van de dag kook ik en ga ik na het eten de drie andere meiden ophalen om naar de film te gaan. We rijden naar Frankston waar een grote bioscoop gevestigd is. We gaan naar Magic Mike; een echte 'chick flick'. Het leek mij wel leuk om deze film een keer te zien, zodat ik ook eens kon begrijpen waar alle ophef nou over gaat. Bij nader inzien is het niet helemaal mijn ding. Waar de andere meiden laaiend enthousiast zijn, vind ik het net iets teveel van het goede. Het was in ieder geval een gezellige avond waarin ik de meiden iets beter heb leren kennen. Na de film hebben we nog volop gekletst over van alles en nog wat. Aan het einde van de dag kon ik mijn ei weer even kwijt bij Bo. Altijd fijn om een vriendje thuis te hebben bij wie je echt alles kwijt kan.  

Woensdagochtend gaat het opstaan me voor de zoveelste keer niet al te gemakkelijk af. Gisteren was het natuurlijk laat geworden door de film. Thuis heb ik er geen probleem mee om laat naar bed te gaan om vervolgens vroeg op te staan, maar op de een of andere manier kan ik er hier nog niet goed aan wennen. Nu sta ik hier ook wel iets eerder op dan dat ik normaal gesproken in Nederland deed maar toch, we zijn ondertussen al wel weer drie weken verder. Omdat de auto van de moeder piept tijdens het remmen ga ik vandaag maar weer eens een bezoekje brengen aan de garage waar ik inmiddels praktisch een vaste klant ben. Hopelijk kunnen ze nu alles in een keer verhelpen zodat ik niet naar de garage op en neer hoef te blijven rijden. Ondertussen doe ik wat boodschappen en kijk thuis met de oudste – die nog steeds ziek thuis is – een film. Ook al lijkt hij op sommige momenten topfit ben ik er nu wel van overtuigd dat hij echt ziek is, omdat hij op andere momenten energieloos is en helemaal wit wegtrekt. Als de ouders thuis zijn ga ik me snel klaarmaken voor de Football training. Vandaag heb ik niet zo heel veel zin omdat het een koude en kille dag is. Ik weet niet of het hieraan ligt, maar aan het einde van de training ben ik ook niet zo enthousiast als ik de eerste keer was. Het was gelukkig wel weer gezellig en ik ben weer lekker actief bezig geweest.  

Ook de jongste blijft ziek thuis op donderdag. Het word nog gezellig in huis met twee zieken. De jongens vermaken zich deze dag samen. De ouders zijn laat thuis dus deze dag brengt me niet veel meer dan een huis waarin ik zuster speel voor twee zieke kids.  

Vrijdag breng ik de jongste weer naar school. De oudste blijft nog thuis. Hij ziet er echt niet goed uit vandaag. Gisteren begon het al erger te worden maar vandaag is hij zo wit als een doek. Ik kan hem met niet veel dingen een plezier doen. Zelfs het eten valt niet goed. Voor vandaag heb ik van de moeder de opdracht gekregen om een cheque naar de bank te brengen. Ik heb dit nog nooit eerder gedaan en was eerlijk gezegd een beetje verbaasd dat deze nog bestaan. Gelukkig weten ze me bij de bank precies te vertellen hoe alles in zijn werk gaat. In de middag voel ook ik me zelf ook niet helemaal fit. Ik ben niet echt vooruit te branden vandaag. Ik doe het een dagje rustig aan en ga op tijd mijn bed in. Hopende dat ik door een goede nachtrust opknap.  

Via Facebook ben ik in contact gekomen met een Nederlands meisje dat een paar plaatsjes verderop ook als een au pair werkt. Zij is een week na mij in Australië aangekomen. Op zaterdagmiddag spreken we af om samen te gaan lunchen. Gelukkig voel ik me goed genoeg om te gaan. De moeder heeft me pilletjes gegeven die helpen tegen de griep. De pilletjes doen hun werk en ik heb een hele leuke zaterdag. In Mornington heb ik samen met de Nederlandse au pair gezellig geluncht. Het is een kleine brasserie waar een aardige Australische man ons bedient. Het voelt – zelfs na zo'n korte – tijd al raar om weer Nederlands te praten. Ik moet nu soms al naar woorden zoeken. Het is heel gezellig en we hebben aardig wat raakvlakken. Fijn om iemand te hebben die in hetzelfde schuitje zit. Nadat we geluncht hebben lopen we nog een rondje door het centrum en gaan we beiden naar huis. In de avond heb ik met de andere au pairs afgesproken. We hebben een gezellige avond en besluiten uiteindelijk om te gaan stappen. We gaan naar een kroeg/club in een plaatsje verderop. De uitgaansgelegenheid bestaat uit twee verdiepingen. Boven wordt hippe muziek gedraaid en gaat iedereen helemaal uit zijn dak. Het publiek is redelijk jong en we besluiten onze groep in tweeën te splitsen. Samen met twee andere meiden ga ik naar beneden waar een band live aan het spelen is. Het publiek is hier wat ouder. De band speelt goed en we dansen en kletsen een beetje. Ik verbaas me over hoe bijna alle meiden hier gekleed gaan. Ik voel me erg ongemakkelijk en vrij underdressed in mijn broek en topje. Alle meiden zijn gekleed in hele hoge hakken en een soort van cocktailjurkjes. Later begrijp ik van wat locals dat deze kleding tijdens het stappen hier gebruikelijk is. Als ik vaker uit wil gaan zal ik me misschien ook wat chiquer moeten kleden om wat minder uit de toon te vallen.  

Zondag begin ik de ochtend rustig en besluit lekker te sporten. Dit gaat me de laatste tijd prima af. De afgelopen weken lukt het me om zeker vier keer in de week te sporten. Misschien kan ik zo weer een beetje in het ritme komen waarin ik een paar maanden geleden zat, maar wat de maanden voor mijn vertrek naar Australië een beetje verloren was gegaan. In de middag ga ik met twee meiden kijken naar de laatste Football wedstrijd van dit seizoen. De coach van het team speelt haar vierhonderdste game en haar tweehonderdenvijftigste officiële wedstrijd wat de wedstrijd nog een beetje bijzonderder maakt. Het is een spannende wedstrijd maar helaas verliezen ze in het laatste kwartier. In de avond komt de familie terug van een weekendje Melbourne. De kinderen hebben weer genoeg te vertellen. Altijd leuk als ze enthousiast zijn en van alles met me willen delen.  

Het is alweer maandag. Vandaag heb ik veel in het huishouden gedaan. Omdat we vorige week de hele week een zieke thuis hadden heb ik niet echt de tijd gehad om iets te doen. Verder ben ik bezig geweest met een computerbestand wat ik van de vrouw des huizes heb gekregen. Ze heeft haar eigen accountingbureau en ik kan haar helpen met simpel zoekwerk. Verder doe ik boodschapjes, haal ik de kinderen op van school en kook ik. Zo lijk ik wel echt een huisvrouw. Het moet niet veel gekker worden. De moeder is 's avonds even de deur uit, zodat ik tijd heb om voor de televisie dit verhaaltje in elkaar te knutselen. Ook de komende week zal ik mij in de rol van huismoeder begeven. De ouders gaan namelijk een hele drukke werkweek tegemoet en ik zal dus veel tijd met de kinderen doorbrengen. Gelukkig staat er ook hier en daar wat anders leuks op het programma.