Weekje rondom huis

Het is alweer dinsdag 11 augustus. De dag opstarten met een paar oefeningen in de fitnessruimte doet me altijd goed. Je wordt gelijk goed wakker en start de dag weer fris. Verder doe ik wat in en om het huis en ga ik in de middag naar een vriendin om daar samen met haar te lunchen. We maken een lekkere salade en kletsen wat weg. Het is best grappig hoe snel je een connectie met iemand hebt als je aan de andere kant van de wereld zit. Het klikt heel goed en het is fijn om lekker de deur uit te kunnen gaan en even met iets anders bezig te zijn. In de middag breng ik de kinderen uit school naar het kantoor van de moeder. Zij neemt ze mee naar hun bijles. Ik ga even een kijkje nemen bij het nieuwe café wat gevestigd is in het zelfde pand als het bedrijf van de moeder. Ik geef meteen aan dat als ze tijdens schooluren iemand nodig hebben ik graag een handje kom helpen! Ondertussen ben ik er namelijk wel achter gekomen dat de hele dag met het huishouden bezig zijn niet echt voor mij is weggelegd. Dit komt voor mij – en waarschijnlijk ook voor de mensen die mij goed kennen – niet echt als een verrassing. In de eerste week dat ik bij het gezin verbleef hadden ze al aangegeven dat ik ook twaalf maanden mocht blijven in plaats van zes. Vandaag heb ik aangegeven dat voor mij twaalf maanden op dezelfde plek teveel is. Ik vind het een super leuk gezin en had het niet beter kunnen treffen maar dit werk is simpelweg niet voor mij weggelegd. We spreken af dat ik tot ergens halverwege februari 2016 bij het gezin blijf. Dan heb ik daarna de tijd om meer te zien van dit ongelooflijk mooie werelddeel.

Op woensdag attendeert de vader mij er op dat er een markt is in Mornington.  Samen met een vriendin besluit ik hier een kijkje te gaan nemen. We slenteren tussen de kraampjes door en lopen af en toe een winkeltje in. Halverwege pakken we een lekker kopje thee op het terras in het zonnetje. Als de zon schijnt is het in een jasje prima uit te houden. Even later komen we een kleine galerij tegen met foto’s van Australië. Wauw.. adembenemend deze foto’s. Ze zijn door een fotograaf gemaakt en zijn niet bewerkt wat het nog bijzonderder maakt. Hopelijk mag ik tijdens mijn reizen ook zulke mooie plekken ontdekken. De tijd vliegt voorbij en voor we het weten moeten we alweer naar huis om de kinderen op te gaan halen van school. Als ik bij de school aankom krijg ik te horen dat de oudste weer ziek is geworden. Het lijkt wel of het nooit ophoudt. Arm kind. Hij ziet bleek en voelt zich duizelig. Na school valt hij meteen in slaap en slaapt tot de morgen. Dit is vrij uitzonderlijk want normaal hebben de kinderen zoveel energie dat ze haast niet in bed zijn te krijgen.

In de ochtend besluiten we dat het verstandig is om even naar de dokter te gaan. De dokter schrijft antibiotica voor en iets van een pijnstillend drankje. Omdat hij vorige week ook al niet lekker was adviseert de dokter om de volgende dag terug te komen als het blijft aanhouden. Hij heeft last van zijn keel en sinds gisteren een beetje van misselijkheid. Gelukkig ziet hij al een stuk minder bleek dan de dag ervoor. In de middag spelen we samen een bordspel. Het is niet altijd even makkelijk om dat voor elkaar te krijgen; de videogames zijn natuurlijk allemaal veel interessanter! Omdat de vader ook alweer een paar dagen ziek thuis is kan ik alleen met de jongste naar zijn voetbaltraining. In de avond liggen de jongens op tijd op bed in de hoop dat de oudste snel beter is.

Vrijdagochtend zegt de oudste vol overtuiging dat hij nog een dagje thuis moet blijven omdat de dokter dit heeft gezegd. En ja, ik geloof dat je als opvoeders niet heel veel weerwoord daarop kan geven ook al ziet hij er vandaag weer aardig fit uit. Als de jongste naar school is blijkt de oudste toch niet helemaal fit, want hij kan zichzelf niet echt vermaken. Ik besluit wat natuurkundige proefjes met hem te doen. Zo hebben we zelf een soort van waaier gefabriceerd die doormiddel van een knikker aan een touwtje gaat draaien. Ook doen we wat andere proefjes met levensmiddelen. In de middag kan ik – omdat de vader thuis is – even buiten de deur lunchen. Samen met de Nederlandse au pair ga ik op zoek naar een leuke eetgelegenheid in Mornington. Als we voorbij een gezellig en drukbezocht lunchtentje komen besluiten we daar te gaan zitten. Het eten smaakt ons goed en we hebben een hele hoop te kletsen. Ook doen we hier onder het genot van een kopje thee het idee op om eens te kijken of we misschien een weekendje weg kunnen plannen, zodat we wat meer van de omgeving kunnen zien. En dat is samen natuurlijk leuker dan alleen! In de middag als de jongste terug is van school ga ik een lekker stuk met beide kids aan het strand wandelen. Ze klimmen lekker de heuvels op en de hond vindt het ook allemaal super. Na de wandeling maak ik pannenkoeken voor de kinderen en kijken ze een film met hun vader.

Zaterdag is een rommelige dag is huis. De moeder komt thuis van een meerdaagse conferentie en de vader gaat zich klaarmaken voor een week in Europa ''on business''. 'S avonds is de comedy night dus de moeder is de hele dag druk bezig met de laatste voorbereidingen.  Hier en daar help ik een beetje. Het is een prachtige dag dus ik besluit lekker een flink stuk te gaan hardlopen. Later die dag pak ik even mijn Lonely Planets erbij om te kijken wat ik allemaal wil zien en wat ik wanneer zou kunnen doen. Het is leuk om al een beetje uit te kijken naar het reizen en te gaan zoeken naar de plekken die je sowieso gezien wil hebben. Op het balkon geniet ik ondertussen ook van de zon. Hopelijk is dit een van de tekenen dat het weer nu beter gaat worden. De kinderen – gek als ze zijn – trekken hun zwembroek aan en doen een poging om het water in te gaan. Uiteindelijk blijft het bij een beetje spetteren met het water, maar gaan ze het zwembad niet helemaal in. Aan het einde van de dag heb ik nog wat tijd alleen met de kinderen. Moeders heeft weer een drukke avond voor de boeg en de vader is net opgehaald door een taxi voor zijn tripje naar Europa. We kijken een filmpje en gaan niet te laat naar bed.

Dit keer is de zondag echt een zondag voor mij. Ik doe niet veel bijzonders en ga lekker de deur uit voor een wandeling. Heerlijk om hier zo van de natuur te kunnen genieten. Vorige week was ik via de moeder gevraagd voor een interview in een plaatselijk tijdschrift. Waar één post op Facebook allemaal wel niet goed voor kan zijn. Vandaag  maandag 17 augustus heb ik contact gehad met het tijdschrift en nemen ze het interview af. Ze vonden het een interessant gegeven dat ik naar Australië ben gekomen om te werken als au pair en dat ik mij heb aangemeld bij plaatselijke sportteams. Ik vind het natuurlijk alleen maar leuk en grappig dat ze mij hiervoor vragen en wil hier graag aan meewerken. Ergens is dit ook weer een kans om te netwerken. Iedereen in de omgeving krijgt dit blad namelijk. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat, dat over een paar weken zal verschijnen.

De dinsdag spendeer ik grotendeels in huis door wat aan te rommelen. 'S middags ga ik naar een shopping center waar ik wat dingen moet halen voor de kinderen. Dit is natuurlijk altijd heel gevaarlijk want zelf vind ik winkelen ook een goed vermaak en ik kan het dan ook niet laten om twee nieuwe jurkjes aan te schaffen. Na school ga ik met de kinderen naar de bijles en maak ik het avondeten. Hierna heb ik even wat tijd over om mijn blog weer bij te werken. Ik realiseer me dat ik alweer meer dan een maand weg ben. Stiekem gaat de tijd voor mijn gevoel toch wel snel, al betekent dit natuurlijk niet dat ik iedereen aan het thuisfront niet mis. Gelukkig maak je waar ook ter wereld snel genoeg nieuwe vrienden met wie je ook leuke dingen doet en een goede band kunt opbouwen, maar je vrienden en familie thuis zijn natuurlijk niet te vervangen.