September

Voordat ik het weet is er alweer een maand voorbij gevlogen. Op dit moment is alles wat ik hier doe mijn “gewone” leven. Hier heb ik nu ook mijn eigen leven buiten het werken om, waarin ik volop bezig wordt gehouden met leuke activiteiten.

Het eerste weekend van september ga ik op vrijdagavond met twee van mijn vriendinnen naar een klein restaurantje in Mount Martha. Het is een liefelijk restaurantje met een kleurrijke inrichting. Gehaakte kleedjes liggen er over de stoelen en geven het geheel een warme uitstraling. Met zijn drieën zitten we op het balkon waar we onder het genot van een glas wijn en het uitzicht over de zee een goed gesprek hebben. Het is super fijn om ook lekker het huis uit te gaan en een ander gespreksonderwerp te hebben dan alleen de dingen die je dagelijks bezig houden.

Zaterdagochtend hebben we met een paar vriendinnen afgesproken om naar een markt in Red Hill te gaan. Dit is een maandelijkse markt met allemaal nieuwe en moderne bedrijfjes of zelfstandigen die proberen hun producten aan de man te brengen. De markt is opgezet rondom een Football veld. Er zijn een aantal hele leuke standjes met vernieuwende ideeën. Het is mij opgevallen dat de mensen hier in Australië hier heel innoverend zijn op het gebied van inrichting van huis en tuin. Je zou bijna een container willen vullen met al dat moois om naar Europa te laten verschepen. Erg leuk om te zien dat veel locals op deze markt de door henzelf ontworpen en ontwikkelde producten te koop aanbieden. De persoonlijke en creatieve verhalen achter de producten maken het toch bijzonderder dan wanneer je massageproduceerde goederen koopt bij een winkel of groothandel. Een van mijn vriendinnetjes koopt zo bijvoorbeeld bij een meisje en haar vader een ketting met een gekleurd houtblokje eraan. Het meisje schildert deze kettinkjes zelf. Ze geeft aan haar vader aan in welke vormen ze het hout wil hebben, waarna haar vader het hout hakt en schilderklaar maakt. Nadat we uitgekeken en uitgekocht zijn bij de markt rijden we een stukje verder naar een aardbeienboerderij, waar we genieten van allerlei lekkernijen gemaakt met verse aardbeien.

De eerste zondag van september is het Vaderdag in Australië. Samen met de jongens heb ik van de week placemats gemaakt voor hun vader. De familie heeft verder een rustig dagje op de planning. Zelf ga ik met wat vriendinnen op pad voor een flinke wandeling in Tuerong. Hier wandelen we langs het Devilbend Reservoir. Dit is een mooie grote plas water omgeven door bossen. We besluiten ook maar meteen een stuk door de bossen te lopen. Na een paar uur wandelen hebben we flinke honger gekregen en gaan we terug de bewoonde wereld in om een uitgebreide lunch te scoren in Mornington.

Omdat het Footy seizoen is afgelopen en er geen trainingen meer zijn op woensdag besluit ik naar een quiznight te gaan bij God’s Kitchen in Mornington. Hier ontmoeten een aantal van de au pairs uit de buurt elkaar iedere woensdag om de week te breken met een leuke quiz over allerlei verschillende onderwerpen. Ondertussen heb ik al een flinke groep mensen ontmoet waarmee ik regelmatig contact heb, maar toch is het wel weer leuk om nog meer nieuwe meiden te ontmoeten. We praten over onze host families maar ook over de reisplannen die iedereen al heeft. Het is fijn om zo weer wat ideeën op te doen. Met een groot deel van de groep spreken we af om in oktober naar een paardenrace te gaan. Ze zeggen dat dat ook een van de dingen is die je gezien moet hebben als je in Australië bent. Ik ben benieuwd!

Vrijdagmiddag ga ik naar mijn Nederlandse vriendinnetje. We lunchen samen in de tuin met het zonnetje op ons gezicht. Samen spreken we onze reisplannen door. We zijn van plan om een aantal keer samen wat te gaan reizen. Wat nog niet zo gemakkelijk blijkt te zijn. Als we de agenda’s naast elkaar leggen komen we tot de conclusie dat onze tijd hier eigenlijk wel erg snel voorbij gaat en dat we nog moeten opschieten als we samen dingen willen plannen. Het is in ieder geval heel leuk om bezig te zijn met het plannen van je reizen en uit te zoeken welke plekjes je allemaal wilt zien. Later op de dag pak ik de trein naar Melbourne. Op het gemakje maak ik een goede wandeling door de stad. Nog steeds ben ik onder de indruk van wat deze stad allemaal te bieden heeft. Het is gewoon niet te vergelijken met een andere stad die ik ken.

Zaterdag komt een ander Nederlands meisje langs die ook in de buurt werkt als au pair. We gaan de hele dag de stad in. Bij het InterContinental The Rialto in Melbourne heb ik een rondleiding geregeld omdat ik na mijn stage bij een InterContinental heel benieuwd ben naar de uitstraling en kwaliteit van de service die ze hier bieden. Ik ben heel erg onder de indruk. Wat een prachtig hotel. Het is gevestigd in een oud gebouw wat samen met de strakke moderne inrichting en de aanwezige kunstobjecten een luxe en hippe uitstraling aan het geheel geeft. Als je binnenkomt is er een grote hal waar je uitkijkt over het restaurant en de balkonnetjes van alle kamers. Waar ze aan de ene kant de bakstenen van het oude gebouw showen hebben ze door de ramen van de vergaderzalen zicht op prachtige graffiti die ze hebben laten spuiten op de muren van het overstaande gebouw. Ieder InterContinental heeft iets unieks en dit hotel doet daar zeker niet aan onder.

De conciërge van het hotel heeft ons een paar plekken in de stad aangeraden. Zo lopen we later deze dag door de Hosier lane. Een straat met allemaal graffiti op de muren. Niet zomaar wat tags of leuzen, maar allemaal mooie straatkunst. Het deed me denken aan de Berenkuil in Eindhoven. We pikken nog snel een terrasje met een ander vriendinnetje die ook in de stad is en we genieten met zijn drieën van de zonsondergang in de haven. Ik geloof niet dat ik ooit genoeg kan krijgen van dit uitzicht. Later op de avond gaan we een hapje eten in een zijstraatje in de stad. Iets wat mij steeds meer is gaan opvallen in de Australische restaurants is dat alles na een bepaald tijdstip gewoon opgeruimd wordt. Zo worden de tafels al binnengezet terwijl er nog mensen aan andere tafels aan het eten zijn. Ook de borden worden van tafel geruimd zodra iemand klaar is. De Nederlandse horecacultuur is wat dat betreft heel anders. Ik moet zeggen dat ik de Nederlandse manier van hospitality een stuk aangenamer vind.

Zondag slaap ik lekker uit en ga ik in de middag terug naar Mount Eliza. Het is een prachtige dag. Deze spendeer ik samen met mijn vriendin, haar host familie en vrienden van hun op het strand. Ik weet wel hoe mijn dagen er uit gaan zien als het weer zo blijft!

Vrijdag 18 september neem ik mijn fiets mee in de auto naar Mount Martha om daar samen met een vriendin een stuk te fietsen. De eerste keer dat ik weer op een fiets zit dus! Het is hier heel anders (en veel zwaarder) fietsen dan in Nederland. Nederland is heerlijk vlak, terwijl hier zoveel heuvels zijn dat ik blij was dat ik op een degelijke fiets zat. Verder is het in Australië een stuk minder veilig voor fietsers. Vaak zijn er wel gemarkeerde gedeeltes om te fietsen maar dan gewoon op dezelfde weg als waar auto’s tachtig tot honderd kilometer per uur mogen rijden. We verlaten de wegen in ieder geval snel en rijden een natuurgebied in genaamd The Briars. We nemen stiekem het pad dat eigenlijk voor voetgangers is bedoeld. Dit leidt ertoe dat we behoorlijk wat heuveltjes en bochtjes op smalle zandpaden moeten overmeesteren met gevaar voor eigen leven (en dat van anderen). Niettemin hebben we ontzettend veel lol en sluiten we onze rit af met een drankje bij het strand. Die hadden we wel verdiend na zo’n sportieve uitspatting.

Het Footyteam heeft me uitgenodigd voor Silly Saterday. Eens per jaar gaat het team verkleed richting de stad om hier een soort pub crawl te doen. Dit was voor mij een leuke kans om de stad en het team op een andere manier wat beter te leren kennen! We verzamelen bij de oval waar we altijd trainen. Ik ben een kwartier voor de afgesproken tijd ter plekke alleen zie nog niemand. Ik vraag me af of ik me niet vergist heb in de afgesproken plaats of tijd. Dit blijkt gelukkig niet zo te zijn. Een paar minuten later komt een van de teamgenootjes aangelopen en merkt ze op dat ik vroeg ben. Ze vraagt of mij nog niet was opgevallen dat die aussies alles op het gemakje doen en dus ook nooit op tijd zijn. Het was me nog niet eerder opgevallen, maar nu bleek het wel duidelijk. Zelfs degene die het hele gebeuren organiseert is een half uur te laat. Een uur later zijn we met een club van ongeveer veertig meiden compleet en gereed om richting de stad te gaan in een party bus. Het thema van dit jaar was ‘’golf pro’s en tennis hoes’’. Iedereen is dan ook verkleed gekomen. In de stad gaan we aan de hand van verschillende opdrachten naar allerlei bars. Mijn favoriete stop die avond was een rooftop bar met een mooi uitzicht over de stad. Wat is dat super zeg! Later eten we in een restaurantje pizza’s en gaan we door naar een club waar we met zijn allen een dansje wagen. Ik ben nog nooit eerder met zo’n grote club meiden op stap geweest, maar weet wel dat ik een super gezellige avond heb gehad tussen die aussies.

Zaterdagochtend word ik alweer vroeg wakker. De familie komt me bij het appartement oppikken om naar The Royal Melbourne Show te gaan. Ook dit is weer een ervaring apart. Samen met de Nederlandse vader probeer ik te bedenken met wat je dit in Nederland kan vergelijken. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat we zoiets eigenlijk niet hebben. Het is een mix van een megagrote kermis/attractiepark, een dierentuin, een winkelcentrum en een horecabeurs in één. Ze zetten werkelijk alles op voor één week per jaar. We bezoeken een paardenshow, een motorrace en de dierenzalen waar wedstrijden gehouden voor de mooiste dieren. Zo zien we een hondenwedstrijd, maar ook het mooiste schaap was aanwezig. Het gebouw van MasterChef Australia is hier ook te vinden, maar is nu omgebouwd tot een zaal met allemaal leuke eettentjes. Bij zo’n grote show is het hier gebruikelijk dat de kinderen aan het einde van de dag een show bag krijgen. Dit is heel vreemd om te zien. Een zaal met allemaal stands die tassen vol met troep verkopen voor de kinderen. Je ziet vaders lopen met  buggy’s vol met tassen. Ongelooflijk dat al die kinderen zoveel krijgen van hun ouders. De kinderen hoeven er niet eens iets voor te doen. Als wij naar de kermis gingen moesten we een spelletje spelen om een cadeautje te kunnen winnen. Dit is natuurlijk veel makkelijker.

Na zo’n weekendje aussie-cultuur snuiven heb ik de kinderen twee weken thuis. De voorjaarsvakantie is begonnen. Iedere dag probeer ik wat met de kinderen te ondernemen. Wat dat betreft ben ik erg blij dat ze al wat ouder zijn, zodat ik wat makkelijker met ze op pad kan. We gaan fietsen, naar parken, films kijken, tennissen en naar het strand. Het is gezellig om de kinderen de hele dag om me heen te hebben en niet alleen mezelf te hoeven vermaken. We hebben nog steeds een hoop lol.

Op zaterdag zie ik een Duits vriendinnetje voorlopig alweer voor het laatst. Zij was al eerder au pair hier en was voor drie maanden terug gekomen om weer bij hetzelfde gezin te werken en ondertussen te reizen. We zijn naar een outlet centrum geweest en zijn een stuk taart gaan eten aan het water in Frankston. In de avond ga ik naar mijn Nederlandse vriendinnetje en kijken we samen een filmpje op de bank. Nouja, we hebben meer gekletst dan naar de film gekeken, maar we hebben een gezellige avond en daar gaat het om. Het gezin heeft de volgende dag een barbecue georganiseerd voor de familie bij hun beachbox. Samen met hen genieten van lekker eten en een fel zonnetje dat met de dag warmer lijkt te worden. Ik ga wat eerder naar huis om nog even in de tuin te ontspannen en een boekje te lezen. Wat mij betreft een zondag zoals een zondag moet zijn.

Ook deze week heb ik de kids nog thuis tijdens hun vakantie. Gelukkig vonden ze het fietsritje vorige week leuk en kan ik ze dus nog een keertje mee uit fietsen nemen. Ook de grote speeltuinen vallen goed in de smaak. Op dinsdag gaan we samen met mijn vriendin en haar oppaskinderen naar een groot indoor zwembad waar een hoop in het rond spetteren en we ons tot de middag weten te vermaken. Woensdagmiddag gaan we samen met de moeder lunchen en dan is deze maand alweer bijna voorbij.